Kan Sarong Martes na Hapon

Sonetong Bikol V

Itaó mo an katotoóhan,
Kalág ko, sa saíyang ladáwan –
Kagayónan na saíyang dará,
Katapusán kan sakóng pagdúsa.
Ah! Nasaíyang matá an lángit,
An sirángan iyó’n nakakúrit;
Sa ngírit n’ya’ng ugát nin pagláom
Na nagsisikwál bagá sa diklóm.
Kayà sakóng pamìbí na odók
An liwánag n’ya sakò magtúsok;
Tàwán panahón an panganóron
Pagkamoót n’ya sakò darahón!
An húlit ko sa púsong naghalát:
Magháyag bágo mataláng liwát.


(salin sa Filipino)

ISANG MARTES NG HAPON
Pagsasaling inareglo ni Teo T. Antonio,
ika-3 ng Abril, 2005

Ihandog mo, ang katotohanan,
Nasa diwa ang kanyang larawan.
Kariktang angkin niya
Pagwawakas ng aking pagdurusa.
Ah! Nasa kanyang mata ang langit
Doon ang silangan nakaguhit;
Sa ngiti n’yang pag-asang bukal
Naglalaho ang aking karimlan.
Walang kasing-dalisay ang aking panalangin
Na tanglaw na tumarak sa akin;
Bigyang panahon ang kalawakan
Na dalhin sa ‘kin kanyang pagmamahal.
Sa pusong naghintay, ang habilin,
Maghayag bago magupiling.