Baywalk

Biruon mong mabuhay
an estatuwa kan sirena
sa baybayon kan Copenhagen
asin ibahan ako sa sakong paglalakaw-lakaw
sa bangging nagduduwa-duwa and bulan.

Dai daw maanggot si Andersen
ta garo hinamon ko sana
an saiyang orag
kan bihagon ko an sikretong gibo
kan saiyang malikot na kaisipan.

Asin sa tahaw kan pintakasi kan mga yaon duman
isinayaw ko an sirena sa marmol na salog,
binasog nin pagkakan ming mga mortal
asin kinandong sa sakong mga takyag
na pirit naglalamag sa saiyang kinaban.

Irinokyaw ko siya sa atubang kan mga madudunong,
ipinamidbid sa mga estranghero sa dalan,
asin irináya sa mga musa kan kasaysayan;
itinukaw sa mga limpoy kan mga panganoron asin minate
an liwanag gikan sa saiyang lawog.

Manlaen-laen na pangyayari
an nagbilog sa samuyang mga momentong
garo mga turo nin tunaw na bulawan—
hinuhurma sa lambang tatataramon na itinaram
at asin binutsan na mayong paghandal.

Hanggan nuarin pa daw an misteryo?
Hanggan nuarin pa daw an mga bitis
na temporaryong itinao
tanganing ibahan ako sa sakong banggi
sa baybayon, sa minabagong kinaban?

Harayo pa ang maagahon
tanganing ikatao sako kan langit
ang pamibi na kun dai ako mabubuhay
na daing kasagkoran, pilion man logod
kan sirena an buhay mortal.