An Uran sa Maagahon

Tadaw an uran sa maagahon
garo nakakaisi kan kasimbagan
sa gabos na hapot sa kinaban?

Ibinubuyagyag niya an mga itinago,
kinukusugan an kaba kan daghan,
ipinapahayag an namamatean—

arog baga kasubagong pagkaaga
sa daing pundong pagbalikwas
sa higdaan, napano nin mga hapot

an pusong nariribaraw kan dai pagturog.
Ta’no, siisay, ano, kiisay, pa’no,
asin mga kahapotan na nalingawan,

nalinawan kan nagpoon magtanog
sa atop an ritmong hatod kan uran
bago pa mag-abot an liwanag.


(salin sa Filipino)


ANG ULAN SA MADALING-ARAW

Bakit kaya ang ulan tuwing namimitak ang araw
ay tila nakababatid sa mga kasagutan
sa lahat ng mga tanong sa daigdig?

Ibinubunyag niya ang mga itinago,
nilalakasan ang kaba ng dibdib,
inihahayag ang damdamin—

tulad na lang kanina sa simula ng araw
sa walang patumanggang pagbalikwas
sa higaan, napuno ng mga tanong

ang pusong naliligalig ng hindi pagtulog.
Bakit, sino, ano, kanino, paano,
at mga katanungang nalimutan,

nabigyang-linaw nang magsimulang lumagaslas
sa bubong ang ritmong hatid ng ulan
bago pa man sumapit ang liwanag.


pagkatapos nin haros maduwang bulan
na pagkalamos sa trabaho, nagtutubod na ako
na puwede man nanggad nang gadanon kan trabaho
an panurat asin arte kan sarong tawo. Nakakamundo.