An Piling Linanta
Padangat,
uya an piling linanta, sakong pasabat saimo
hale sa pagpurot ko sa bukid nin mga bunga.
Hare pagsikwala an sakuyang dara
ta may pagkamoot an paghaman saiya;
enot, an mga piling dara, an paglinig bakong suba,
habo kong may ati ta an makakan ika.
Kun pa’nong pinaglalanganan taka
iyo man an paggibo ko sa lanta:
sa planggana, tinipon ko an mga bunga,
asin an tubig sa kuron an init tama sanĂ¡;
siring sa sabi mo, an tubig sakong inula—
dikit-dikit, may pagmakulog—sa mga bunga
mantang an hulit mo kaidto minabalik sa sako:
ulaan lang mainit na tubig tanganing magluwas an tagok.
Pirang hiling ko lang saimo sa luwas kan bintana,
uyan na, padangat ko, an piling linanta,
madya na, uyan naman an asukar na pula,
o puwede man na patis o asin, basta masiram para saimo,
kun oyon ka ngani na mas masiram pa,
daing pag-alangan na sasama’an ko ika.
Ako man patawada, huli ta iyan lanta sana
an satong maikakaogma sa pagatubang sa lamesa,
asin bako pa an laman kan pili
na saaaga sa sa’dan, amay tang ititinda.
*pagkakan na gibo sa ubak kan bunga nin pili na pinalumoy
sa paagi kan pagbulos digdi nin mainit na tubig,
dinudutdot sa asukar o sa patis o asin.
(salin sa Filipino)
Ang Piling Linanta*
Mahal,
hayan ang piling linanta, sayo’y pasalubong ko
buhat sa pamumulot ko sa bukid ng mga bunga
Huwag sanang tatangihan ang aking dala
dahil may pagmamahal ang pagbuo sa kanya;
una, ang mga piling dala, ang paglilinis ‘di basta,
ayaw kong may dumi dahil ang kakai’y ikaw.
Kung paanong iniingatan kita
gano’n din ang paghanda ko sa lanta:
sa palanggana, tinipon ko ang mga bunga,
at ang tubig sa palayok ang init dapat tama;
tulad sa sabi mo, ibinuhos ko ang tubig—
marahan, may malasakit—sa mga bunga
habang ang paalala mo noo’y bumabalik sa ‘kin:
ibuhos ang mainit na tubig upang lumabas ang katas.
Ilang tingin ko lang sa’yo sa labas ng bintana,
hayan na, mahal ko, ang piling linanta,
halika, hayan din ang asukal na pula,
o maaari ring patis o asin, basta’s para sa’yo malasa,
kung payag ka nga na mas masarap pa,
walang pag-aalinlangang sasamahan kita.
Ako mandi’y patawarin, dahil ‘yang lanta lang
ang ating ikasasaya sa pagharap sa mesa,
at hindi pa ang laman ng pili
na bukas sa palengke, maaga nating ititinda.
*pagkaing gawa sa balat ng bunga ng pili na pinalambot
sa pagbuhos dito ng mainit na tubig,
sinasawsaw sa asukal o sa patis o asin.
uya an piling linanta, sakong pasabat saimo
hale sa pagpurot ko sa bukid nin mga bunga.
Hare pagsikwala an sakuyang dara
ta may pagkamoot an paghaman saiya;
enot, an mga piling dara, an paglinig bakong suba,
habo kong may ati ta an makakan ika.
Kun pa’nong pinaglalanganan taka
iyo man an paggibo ko sa lanta:
sa planggana, tinipon ko an mga bunga,
asin an tubig sa kuron an init tama sanĂ¡;
siring sa sabi mo, an tubig sakong inula—
dikit-dikit, may pagmakulog—sa mga bunga
mantang an hulit mo kaidto minabalik sa sako:
ulaan lang mainit na tubig tanganing magluwas an tagok.
Pirang hiling ko lang saimo sa luwas kan bintana,
uyan na, padangat ko, an piling linanta,
madya na, uyan naman an asukar na pula,
o puwede man na patis o asin, basta masiram para saimo,
kun oyon ka ngani na mas masiram pa,
daing pag-alangan na sasama’an ko ika.
Ako man patawada, huli ta iyan lanta sana
an satong maikakaogma sa pagatubang sa lamesa,
asin bako pa an laman kan pili
na saaaga sa sa’dan, amay tang ititinda.
*pagkakan na gibo sa ubak kan bunga nin pili na pinalumoy
sa paagi kan pagbulos digdi nin mainit na tubig,
dinudutdot sa asukar o sa patis o asin.
(salin sa Filipino)
Ang Piling Linanta*
Mahal,
hayan ang piling linanta, sayo’y pasalubong ko
buhat sa pamumulot ko sa bukid ng mga bunga
Huwag sanang tatangihan ang aking dala
dahil may pagmamahal ang pagbuo sa kanya;
una, ang mga piling dala, ang paglilinis ‘di basta,
ayaw kong may dumi dahil ang kakai’y ikaw.
Kung paanong iniingatan kita
gano’n din ang paghanda ko sa lanta:
sa palanggana, tinipon ko ang mga bunga,
at ang tubig sa palayok ang init dapat tama;
tulad sa sabi mo, ibinuhos ko ang tubig—
marahan, may malasakit—sa mga bunga
habang ang paalala mo noo’y bumabalik sa ‘kin:
ibuhos ang mainit na tubig upang lumabas ang katas.
Ilang tingin ko lang sa’yo sa labas ng bintana,
hayan na, mahal ko, ang piling linanta,
halika, hayan din ang asukal na pula,
o maaari ring patis o asin, basta’s para sa’yo malasa,
kung payag ka nga na mas masarap pa,
walang pag-aalinlangang sasamahan kita.
Ako mandi’y patawarin, dahil ‘yang lanta lang
ang ating ikasasaya sa pagharap sa mesa,
at hindi pa ang laman ng pili
na bukas sa palengke, maaga nating ititinda.
*pagkaing gawa sa balat ng bunga ng pili na pinalambot
sa pagbuhos dito ng mainit na tubig,
sinasawsaw sa asukal o sa patis o asin.
Comments